Zdrowe lasy - nie znaczy nie pozbawione zagrożeń. Najgroźniejszym z nich jest masowe pojawienie się szkodliwych owadów. Od około 100 lat lasy mazowieckie trapione są nawracającymi co kilka lat gradacjami owadów szkodliwych. Najbardziej niebezpieczne z nich to: barczatka sosnówka, strzygonia choinówka, boreczniki i brudnica mniszka.
W latach 1994-1995 zastosowano zwalczanie lotnicze brudnicy mniszki na powierzchni 7200ha (łącznie z lasami niepaństwowymi) i borecznika sosnowego na obszarze 200 ha. Zaś w 1998 roku zastosowano zwalczanie borecznika rudego na obszarze 280 ha. Konieczność zwalczania owadów szkodliwych na tych, w skali nadleśnictwa, niewielkich powierzchniach możliwa jest dzięki stałej kontroli liczebności poszczególnych gatunków owadów w lesie. Znając w każdej chwili rozmiar zagrożeń potrafimy w odpowiednim czasie i odpowiednią metodą zareagować, aby nie dopuścić do katastrofy jaką byłoby zniszczenie naszych lasów przez szkodliwe owady.
W 2015 roku w Uroczysku Łaś na powierzchni około 346,00 ha wykonano zabieg ratowniczy metodą agrolotniczą ograniczający liczebność i rozprzestrzenianie się populacji występujących w tych drzewostanach imago chrabąszczy majowych.

Ochrona lasu przed zwierzyną leśną

Trwałości lasów prócz owadów i grzybów zagrażają też duże zwierzęta, głównie jelenie, łosie i sarny. Niszczą one przede wszystkim uprawy leśne i młodniki, zgryzając pędy wierzchołkowe, zdzierając korę ze strzałek (tzw. spałowanie) oraz łamiąc drzewka.
W zależności od fazy rozwojowej drzewostanu stosujemy różne sposoby zabezpieczania. W uprawach stosujemy osłonki siatkowe chroniące przed zgryzaniem oraz odstraszające preparaty chemiczne. Ponadto palikujemy modrzewie, uniemożliwiając tym samym wycieranie poroży o strzałki rosnących drzewek. Grodzenia całej powierzchni upraw wykonujemy sporadycznie w miejscach najbardziej zagrożonych.
W młodnikach sosnowych stosujemy osłonki perforowane zabezpieczające przed spałowaniem. Podstawą jednak jest utrzymywanie ilości zwierzyny płowej na odpowiednim poziomie.

Ochrona lasu przed grzybami

Innym czynnikiem ze świata przyrody mającym ścisły związek ze zdrowotnością lasu są choroby drzew wywoływane przez grzyby.
Nadleśnictwo Pułtusk należy do grupy niskich zagrożeń, niemniej 10% powierzchni stanowią drzewostany na gruntach porolnych, na których istnieje zagrożenie od huby korzeniowej dlatego, że gleba rolna pozbawiona leśnej flory grzybowej, stanowi doskonałe miejsce do wzrostu i rozwoju huby korzeniowej, rozmnażającej się w niszy ekologicznej innych gatunków grzybów, zagrażając tym samym drzewom leśnym.

Ochrona przeciwpożarowa lasu

Nadleśnictwo Pułtusk należy do II kategorii zagrożenia pożarowego.
Pożary są stałym zagrożeniem naszych lasów, zwłaszcza w okresie wczesnej wiosny oraz długotrwałych okresach suszy w sezonie letnim. Wysoki stan zagrożenia pożarowego jest wynikiem wzrastającej penetracji przez ludność i nieostrożne obchodzenie się z ogniem w lesie lub na gruntach sąsiadujących z lasami, takimi jak łąki, pastwiska, grunty rolne.
Szczególnie dotkliwe dla lasów jest wypalanie suchych traw i roślinności na nieużytkach. Obszar nadleśnictwa zabezpieczony jest przez jednostki straży pożarnej z powiatu pułtuskiego, wyszkowskiego, ostrołęckiego, makowskiego.
Nadleśnictwo na bieżąco współpracuje w tym zakresie z Powiatowymi Komendami Państwowej Straży Pożarnej.
 

Zapamiętajmy wszyscy "Las rośnie wolno, ale płonie szybko".

Ilość i wielkość pożarów w ciągu ostatnich lat utrzymuje się na zbliżonym poziomie.
Zagrożenie pożarowe obszaru Nadleśnictwa Pułtusk kontrolowane jest przez system zestawów telewizyjnych do wczesnego wykrywania pożarów w lasach oraz samolot patrolowy. W ten sposób zapewnione jest sprawne wykrywanie pożarów lasu i alarmowanie o ich powstaniu jednostek ochrony przeciwpożarowej. Dzięki temu większość pożarów lasu likwidowana jest w początkowej fazie ich powstania.
Nadleśnictwo dodatkowo dysponuje samochodem terenowym z urządzeniem gaśniczym o pojemności 400 l oraz bazami sprzętu przeciwpożarowego na terenie siedziby nadleśnictwa jak i w poszczególnych leśnictwach.